zondag 19 december 2010

Valkenburg !!

Ja, ja, Valkenburg, weer eens iets anders dan India ... Afgelopen week ben ik (Willeke) met mams een nachtje naar Valkenburg geweest. Dé beroemde kerstmarkten in de grotten van Valkenburg, dat wilden we wel eens meemaken.
En het was erg leuk, Valkenburg doet erg zijn best om 'kerststad' te zijn en de sneeuw maakte het plaatje natuurlijk wel erg compleet.
Op woensdagavond was er ook nog een kerstparade door het dorp, veel lichtjes, dansende kinderen en uiteraard de kerstman op de arreslee !

de ingang van de kerstmarkt in de fluwelengrot


heeft niets met de kerstmarkt te maken, gewoon een mooi plaatje ..

de ingang van de kerstmarkt in de gemeentegrot

Ons hotelletje (www.hotelleto.nl) lag overigens precies tussen de fluwelengrot en gemeentegrot in, locatie dus 'kerst-markt-perfekt'. Het ontbijt is daar overigens helemaal super, het is veel, erg lekker, supervers en ook nog met een glimlach. Ga het zelf maar eens ondervinden zou ik zeggen..

De volgende dag zijn we in verband met de aangekondigde sneeuwbuien alvast maar een eindje huiswaarts gegaan. Onderweg zijn we bij Roermond gestopt om de ijssculpturen te bezoeken. Het was erg mooi om te zien, maar ook erg koud daarbinnen !!









En toen waren we 's avonds net voor de ergste sneeuwbuien weer thuis ! Twee gezellige daagjes uit, super !!

donderdag 25 november 2010

Help2Help-Decemberzegels


Inmiddels zijn we weer thuis van onze trip naar Calcutta. Het heeft veel indruk gemaakt om te zien hoe de projecten lopen, behoudens enkele kleine strubbelingen, verlopen alle projecten prima.

Het bezoek aan de steenfabriek net buiten Calcutta is niet zonder gevolgen gebleven. We waren erg ontdaan door de situatie van de kinderen daar. Meewerken op de fabriek, totaal geen faciliteiten voor kinderen ... We zijn dan ook extra gedreven om hier een kleine school te beginnen. We hebben Shelley al het 'go ahead' gegeven en ze is al in onderhandeling met de fabrieksmanager en ze is al op zoek naar een lerares. Hopelijk kunnen we hier volgend jaar starten met het geven van de lessen.

Om geld in te zamelen voor dit bijzondere project, hebben we onze decemberzegel-aktie hieraan gekoppeld. Vanaf vandaag verkopen wij speciale Help2Help-Decemberzegels. Een velletje van 10 zegels kost EUR 3,75. U kunt deze bestellen via info@help-2-help.nl.

maandag 15 november 2010

Laatste dag Calcutta !!


Vandaag alweer de laatste dag, wat is de tijd voorbijgevlogen ! En het lijkt ook wel weer tijd om naar huis te gaan, de keel- en neusholtes gaan het begeven ... Maar aan de andere kant hadden we wel wat meer tijd met de kinderen door willen brengen, volgende keer moeten we toch maar weer wat langer gaan !

Vanmorgen zijn we gestart met een taxiritje naar de Jaintempel. Behalve dat de tempel erg mooi is, zit er ook een leuk winkeltje bij waar we altijd goed in kunnen kopen voor onze markten. Deze keer viel het wat tegen, hij had maar de helft liggen van de andere keren, maar goed, toch nog leuke sleutelhangers 'gescoord'.

De Jain is een soort 'tussenvorm' tussen het boeddhisme en hindoeisme (heb ik me laten vertellen, vergeef me als ik het fout heb). Is het voor boeddhisten al niet 'netjes' om dieren te doden, voor Jainisten is het onvergeeflijk. Toen ik in een bakje met sleutelhangers zat te graaien en daar een dode vlinder in aantrof en die vervolgens op de grond gooide, keek de verkoper op. "What was that ?" zei hij. Ik vertelde hem dat het een dode vlinder was. Hij pakte het beestje op en zei heel verdrieting: "So beautiful ...".

De tempel zelf (de hoofdtempel) is prachtig, binnen allemaal glas en spiegeltjes, alles blinkt en schittert. Helaas mag je er geen foto's van maken (die je daar uiteraard wel kan kopen !). Maar ook de buitenkant en het tempelterrein is de moeite waard, echt een mooi stukje Calcutta.


Op de achtergrond de prachtige 'spiegeltjestempel'


De 'spiegeltjestempel'


Huh ??


Op de terugweg met de taxi was het reuze druk, hoe en waarom ? Gewoon een doorsnee maandagochtend waarschijnlijk, geen idee. Maar het leuke is wel dat je veel stil staat en dus veel tafereeltjes kunt aanschouwen. En dan is het net alsof je naar een film zit te kijken. Nog steeds na al die jaren dat we hier toch al komen, blijven we ons verbazen en verwonderen. Gelukkig maar, want dat houdt het wel leuk !


Waarschijnlijk kun je het net niet lezen, maar op het bord staat
dat de man ook chirurgische ingrepen doet ...
hopelijk wel ergens in een ziekenhuis en niet hier ...

Een geit op een rickshaw !

Terug in Sudderstreet zijn we eerst langs de kleermaker gegaan om mijn bloesjes en petticoats op te halen. Nou, het zag er prachtig uit. Eerst waren ze nog niet klaar, beide kleermakers zaten op de grond nog met de hand de bloesjes in elkaar te zetten, maar na een half uurtje was alles in orde. Toen ik vroeg of ik een foto mocht maken van zijn shopje, hield hij snel een tasje met de naam van zijn winkeltje voor zijn buik. Slim mannetje !!

En kijk nou toch, Sinterklaas in de krant in Calcutta !! We moesten toch wel erg hard lachen toen we dit zagen. Het stukje eronder zegt : 'Een man verkleed als Sinterklaas zwaait naar de kinderen in de haven van Hardewijk'. Verder niets, niet dat het in Nederland is, niet wat Sinterklaas betekent, erg grappig weer !!
En nu zitten we op onze hotelkamer, het is eind van de middag. De koffers zijn gepakt en alles lijkt er in te kunnen. We hebben veel ingekocht om op marktjes te verkopen en Wilbert en Ilse nemen hiervan ook een deel mee. Strakjes gaan we nog met z'n allen ergens uit eten en dan worden we morgenochtend om 6 uur alweer opgehaald bij het hotel.

De baksteenindustrie ...


Zondag vertrekken we vroeg naar Kamargacchi, een tribal dorp zo'n 2 uur buiten Calcutta. De ingehuurde chauffeur heeft weinig kaas gegeten van verkeersregels, maar dat kan van elke Indiër gezegd worden. Rosalie deelt haar visie op de zin en vooral onzin van het toeteren en Erik probeert de chauffeur tot normaal inhaalgedrag te overreden. In Kamagachi ontmoeten we Shelley. Ze runt hier een aantal projecten, waaronder een schooltje en een pre-vocational programma voor jonge vrouwen. Zo ver buiten de "bewoonde wereld" is het erg lastig fondsen werven en daarom willen we kijken of we Shelley kunnen helpen. Shelley leidt ons rond. Allereerst rijden we zo'n 3 km buiten Kamagachi naar de oever van de Ganges. Hier treffen we een enorme baksteenindustrie aan. Velden met drogende stenen, steenovens en heel veel kinderen. De arbeiders komen uit Bihar, een van de armste delen van India en werken hier 9 maanden aan een stuk. Alleen tijdens de moesson zijn ze naar huis.

We zien hier ook veel kinderen zwaar werk doen. Kruiwagens met natte klei worden naar de droogvelden gereden, waar de klei in mallen worden gegooid, die vervolgens worden afgestreken en omgekeerd. De kleinsten lopen doelloos rond, er is niemand die op hen let. Het is de wens van Shelley om hier een schooltje te starten. En omdat de kinderen de hele dag in het stof werken en de ovens de locatie met een laag dikke rook bedekken, maakt ze zich erg zorgen over de gezondheid van met name de kinderen. Ze denkt daarom hard na, hoe ze de kinderen de juiste medische zorg kan geven.


Tijdens de lunch bespreken we Shelley's ideeën. Na de lunch geven de tulpenles in de openlucht. Omdat er nog een dans- en muziekvoorstelling op stapel staat en de geluidsapparatuur nog moet worden getest is het een beetje chaotisch, maar iedereen eindigt de les met een prachtige tulp. De klompen en het koningshuis deden het traditioneel goed. Het hele dorp was uitgelopen om de les te volgen.



Inmiddels is de schemer ingevallen. De locale bevolking tracteert ons op een dansvoorstelling. 5 mannen met traditionele trommels, een zesde met een luidversterkt casio keyboard en een zanger zorgden voor de muzikale omlijsting. Twee groepen van prachtig uitgedoste dames verzorgden de dans.



Na de voorstelling wilden de dames allemaal met Erik op de foto.


Tot slot bezoeken we de dames van het (pre-)vocational programma. Ze maken naast o.a. batik shawls, sarees en kussenslopen ook de prachtigste kaarten. Het was een lange maar wel een hele mooie dag. Voldoende stof om over na te denken.

De terugreis is wederom 2 uur. In het donker zie je de helft niet. En dat is geen geruststelling.

(door Wilbert en Ilse)

zaterdag 13 november 2010

En gelijk door naar Krishnapur !!

Na de muziekles in Praroyna-2, springen we in de taxi van mr. Khan en rijden we naar Praroyna-3. Het is een beetje krap, met z'n zevenen in de taxi, maar het lukt net en gelukkig is het maar een half uurtje rijden.
Daar aangekomen heeft Ashit al voor ons gekookt, er staat dus weer een heerlijke lunch op ons te wachten, we worden best verwend hier !!
Ook hier doen we de muziekles van Wilbert en Ilse, allereerst uiteraard het verhaal, waar ook hier inspannend naar geluisterd wordt.


Reena leest het verhaal voor, naast haar een van de leraren van de school

Iedereen moet lachen als Reena en Wilbert voordoen hoe de olifant op de trompet speelt.

Na het verhaal maken de oudere kinderen de gitaren, Reena en Rosalie helpen een handje

De kleintjes kleuren de plaatjes, die daarna op de shakers geplakt worden.
Hier hebben sommige kinderen toch echt wat hulp nodig !

Nadat iedereen een instrumentje gemaakt heeft, zingen we met z'n allen het liedje,
Wilbert op de echte gitaar en de rest op hun eigen gemaakte instrumentjes.

Hier het hele clubje bij elkaar ! De les zit erop !

Muziekles in Praroyna-2

Vrijdagmorgen waren we op de Praroyna-2 school in de Dakhindari sloppenwijk om de muziekles te doen. Reena en Ashit waren er ook en Reena hadden we hard nodig om het verhaal te vertalen voor de kinderen !
Gelukkig waren ook de oudere meiden gekomen, vaak moeten ze van school verzuimen omdat ze uit werken gestuurd worden door hun ouders, maar zo te zien, zijn ze er vandaag bijna allemaal.
De 'kleintjes' staan al te springen als we binnenkomen. Ashit vertelt ons dat sommigen zelfs op zondag naar school komen, omdat ze het zo leuk vinden. Maar ja, op zondag is de school toch echt gesloten ...

De kids luisteren ingespannen naar het verhaal


Daarna mogen de kleintjes plaatjes inkleuren,
die daarna op de shakers geplakt worden


Wat een koppies !! Heerlijk !!

Helemaal trots op de zelfversierde 'shaker' (rol met rijst erin),
voor vandaag mocht ze de mooie salwar van haar oudere zus aan !

Rosalie helpt de jongens met het vasthouden van de gitaar,
want dat is toch best nog wel moeilijk !


De oudere dames hebben geen shakers,
maar prachtige gitaren gemaakt !

Wat een plezier !

Zoals je ziet, was het gewoon weer dikke pret met de kinderen. Ook hier schalde het 'yi-ha-yi-ha-ho' van Old McDonald door de sloppenwijk toen we wegliepen !!