maandag 31 augustus 2009

Een heerlijke Schotse dag (27 aug 09)

Als we vanmorgen wakker worden, schijnt, tot ieders verrassing, de zon. De lucht ziet er prachtig blauw uit, geen wolkje te bekennen. Eigenlijk willen we gelijk naar buiten, maar het heerlijke ontbijt van Kathleen houdt ons nog even tegen. Vers fruit, warme broodjes, eitjes in alle vormen, met Kathleen's stralende glimlach (en gezellige kwebbel) erbij als slagroom op de taart. Genieten dus.

Daarna naar buiten. We rijden eerst even langs Scone Palace, kijken of we al iets van de opbouw van het concert-terrein kunnen meekrijgen. We rijden de prachtige oprijlaan op, maar zien nog niets. Als we oog in oog staan met het paleis, wordt Erik toch wel nieuwsgierig naar het paleis zelf. Alhoewel ik (Willeke) er in juni nog ben geweest, gaan we toch gezellig nog even samen kijken. Ondertussen heeft de blauwe lucht stiekem plaatsgemaakt voor fikse bewolking, jammer, maar goed, vooralsnog is het wel droog !

Scone Palace vanuit de (vroegere) hoofdpoort
Vanuit de bibliotheek van het paleis kunnen we de opbouw van het podium goed zien. De locatie is prachtig, zo langs de rivier de Tay. Een van de gidsen vertelt trots dat de zanger van Runrig, Donnie, in de buurt woont. We laten haar maar in de waan, Donnie is al ruim 10 jaar niet meer de zanger van Runrig, maar dat heeft ze blijkbaar (nog) niet meegekregen.
Eigenlijk waren we van plan om vandaag naar Inverness (Loch Ness) te rijden, maar ondertussen is het al eind van de ochtend en zijn we nog maar 4 kilometer buiten Perth. Inverness gaat dus niet meer lukken vandaag, het is zo'n 2,5 uur rijden, we willen daar ook nog wel iets bekijken en moeten uiteraard ook nog terug. We verplaatsen dat plan dus maar naar morgen.
We rijden wel richting het noorden verder. Binnendoor richting Aberfeldy, waar we bij Grantully worden verrast door een stuk rivier met fikse stroomversnellingen. Hier wordt dan ook naar hartelust wild-water-gevaren met kano's. Heel leuk om naar te kijken, er is een soort parcours uitgezet door middel van touwen die boven het water hangen.
Hierna rijden we door richting de Shiehallion, een Schotse 'berg' van 1083m hoog, ook wel het centrum van Schotland genoemd. Een prachtige omgeving met mooie vergezichten. We buigen af naar rechts en rijden noordelijk van Loch Tummel verder met ook hier weer prachtige vergezichten over het meer. Bij de Loch Tummel Inn stoppen we, het is redelijk weer, de zon schijnt af en toe zwakjes door de wolken heen en we hebben trek, het is tijd voor de lunch! Even later zitten we buiten met twee heerlijke sandwiches te genieten van het goede leven.

Daarna rijden we door naar Pitlochry om langs te gaan bij de Blair Athol Whiskey Distilleerderij. Het is 5 over half 3, de rondleiding is net vertrokken, pas om half 4 is er weer plaats, daarna weer om 4 uur. We kopen alvast kaartjes voor de tour van 4 uur en rijden naar de 'Dam and Fishtrap' van Pitlochry. Eigenlijk weten we niet precies wat het is, maar het begrip 'vistrap' heeft onze nieuwsgierigheid gewekt. Het blijkt een stuwdam te zijn die gebruikt wordt voor het opwekken van elektriciteit. De vistrap ligt ernaast om de vissen (vooral zalm) de gelegenheid te geven naar het hoger gelegen stuwmeer te zwemmen. Je mag hier op de stuwdam lopen, een prachtig gezicht, het niveauverschil is echt enorm, aan de ene kant een prachtig rustig meer, aan de andere kant spuit het water met veel geweld uit de stuwdam de rivier in. Ook mag je in de stuwdam kijken. Reuze interessant, een mooie 'attractie'.


Hierna rijden we terug naar de distilleerderij. We leren dat deze een van de weinige is die alleen maar een Single Malt Whiskey produceert. Hij is zelfs ook alleen maar hier te koop, verder nergens. Een uniek produkt dus. Na afloop hoort er uiteraard een proeverij bij. Normaal vind ik (Willeke) het eigenlijk gewoon smerig, maar na enige uitleg hoe je whiskey eigenlijk moet drinken, smaakt het al stukken beter. Maar toch nog niet goed genoeg om gelijk fan te worden. Wellicht moet je zoiets ook leren drinken.

Als de tour afgelopen is, regent het pijpestelen. Mmmm, dat is nou jammer, het ging zo lekker vandaag. We wilden nog even in Pitlochry rondkijken (winkelen), het is een gezellig dorpje met levendige winkelstraatjes. Maar ja, nu dus even niet. We besluiten naar Dunkeld te rijden, van de vorige keer weet ik dat daar een pub is waar wekelijks muziek wordt gemaakt, misschien kunnen we ontdekken wanneer dat is, dan kunnen we daar deze week nog naar toe.

Ook daar regent het flink en we duiken de pub in voor een drankje. Hier zien we dat het vanavond al 'fiddle-avond' is. Aha! Heeft de regen toch nog iets goeds teweeg gebracht. Maar ja, het is kwart voor 6 en de muziek start om half 9. Het stopt niet echt met regenen, dus een rondje door het dorp zit er wat ons betreft even niet in. Al etend en drinkend brengen we de tijd door. Zo af en toe loopt er een 'fiddle-kistje' de pub in en zo tegen half 8 verdwijnen deze allemaal naar boven. Later ontdekken we dat ze eerst les krijgen. Om half 9 komen ze terug de bar in en wordt er gezellig muziek gemaakt. Er is geen programma, iemand start een nummer en de rest valt bij. Af en toe komen er zelfs nieuwe muzikanten aanlopen en zo tegen half 10 lijkt de boel compleet. Er staat zelfs een fikse contra-bas, er is een pianist, iemand speelt de fluit, de mandolin, gitaar, later komt er nog een mondharmonica, het is helemaal goed. Als we informeren waar alle muzikanten vandaan komen, spreken we toevallig een Amerikaanse aan. Haar man speelt een soort gitaar en is ook zomaar binnen komen vallen. Iedereen mag gewoon meedoen. Later spreken we een andere vrouw die uitlegt dat iedereen van overal uit Schotland vandaan komt. Zelf moet ze twee uur rijden om hier te komen, maar ze vind het zo geweldig om te doen, dat ze dat er wel voor over heeft. Ze vertelt ook dat iedereen die wil, gewoon aan kan schuiven. De sfeer is dan ook fantastisch. Biertje, muziek, ondertussen is de pub ook helemaal volgelopen met zowel gewone pubgangers als muziekliefhebbers, helemaal goed ! (Later horen we dat deze pub ooit toebehoorde aan Dougie MacLean, die deze muziektraditie heeft ingezet, de nieuwe eigenaar heeft het gelukkig allemaal zo gelaten.)

Aan het eind van de avond gaan we meesten naar huis, de die-hards blijven over, de muziek blijft. Helemaal geweldig om zoiets eens mee te maken, ik blijf voorlopig mijn grepen op de gitaar nog maar even oefenen, wie weet kan ik op een dag hier ook nog wel eens mee doen !!

Welkom in Schotland (26 aug 09)

Wat een ontvangst deze keer ! Als we om half 7 aankomen bij Kathleen van B&B Rowanlea in Perth, vraagt ze of we thee willen. Nou ja, dat lusten we wel ! Het was een lange rit vandaag en we zijn best dorstig. Een kwartiertje later klopt ze op de deur dat de thee in de lounge staat te wachten. En wat schertst onze verbazing, er staat een complete 'maaltijd' op ons te wachten. Allemaal zoetigheden, cake, chocolade, werkelijk geweldig lekker. Zo, het voorgerecht voor vanavond hebben we alvast binnen ...


Vanmorgen zijn we al vroeg vertrokken, in Belgie wordt er flink aan de weg gewerkt, dus we willen geen risico lopen. Gelukkig ondervinden we weinig problemen en arriveren we ruim op tijd bij de luchthaven van Charleroi. “Luchthaven Brussel-Zuid” noemen ze het ook wel. (Mmmm, dan kunnen ze luchthaven Rotterdam ook wel Amsterdam-Zuid noemen ...) Aan het begin van de middag landen we in Glascow, nou ja, eigenlijk Prestwick, zo'n 40 kilometer onder Glascow, eigenlijk “Luchthaven Glascow-Zuid” dus, al noemen ze het zo niet. We bellen gelijk Arnold van de autoverhuur dat we gearriveerd zijn, pinnen nog wat ponden, kopen twee Schotse cd'tjes en lopen naar de parkeerplaats. Arnold staat al op ons te wachten. Binnen een kwartiertje zijn we bij de autoverhuurder en nog een kwartier verder rijden we in een bijna spiksplinternieuwe zwarte polo door het Schotse land !

Het weer valt een beetje tegen, na de mooie en warme (of wel hete) dagen in Nederland, is het hier nauwelijks 15 graden en het is grijs, bewolkt, af en toe regent het. Jammer hoor. Omdat het nog vroeg in de middag is, rijden we even richting de kust. De wind zorgt voor een wilde en onstuimige zee, het ziet er woest uit, maar tegelijkertijd is het toch ook heel mooi. Er hangt een zachte mist over de dorpen, de toppen van de heuvels zitten soms verstopt onder de laaghangende wolken. Het doet allemaal een beetje mysterieus aan. De Schotse muziek (met o.a. dank aan Wilbert !) maakt het plaatje compleet. Misschien is dit wel gewoon Schotland en is dit 1000x mooier dan een blauwe lucht die hier eigenlijk helemaal niet bij past. De foto's zijn dan misschien wat minder mooi, we genieten wel !


En zo komen we dus om half 7 aan in Perth, bij Kathleen. Op een vrij bizarre manier kwamen we aan deze kamer, terwijl heel Perth en omgeving helemaal volgeboekt is vanwege het Runrig concert op zaterdag. Tot een straal van 20 km rondom Perth schijnt er geen kamer meer vrij te zijn !

dinsdag 25 augustus 2009

Samen met Bill ...

Bijna alles is gepakt, we zijn klaar om het Schotse weer te trotseren (ahum .. dat hopen we dan maar). Samen met ons is namelijk orkaan Bill op weg naar Schotland. Uiteraard wel een 'uitgebluste' Bill, maar toch, hij schijnt vooral veel regen bij zich te hebben.
En dan kunnen we nu net niet gebruiken. Na het natte 'drama' in Drumnadrochit, zo'n twee jaar geleden, hebben we nu echt wel zin in een droge en zonnige concertdag op zaterdag, maar dat wordt dus nog reuze spannend.
Het concert vindt plaats in het historisch beladen Scone, bij Scone Palace nog wel. Ik kan het me nog goed herinneren, vorig jaar op Edinburgh Castle maakte Runrig de plannen voor dit jaar bekend. 'O my goodness, Scone!' was de verbaasde reactie van de buurvrouw voor ons. Alsof het aan de andere kant van de wereld zou liggen. We vragen haar waar Scone is en we krijgen te horen dat het op een uurtje rijden van Edinburgh ligt. Dat valt dus allemaal wel mee !
We slapen in Perth, dat ligt op zo'n drie kilometer van Scone vandaan, perfekt dus.
Ik denk dat we geen gelegenheid hebben om ons log bij te houden, maar dan volgen de verhalen en wat foto's uiteraard wel als we terug zijn.
Voor de liefhebbers :
Hier slapen we : http://www.rowanlea-guesthouse.co.uk/
En hier vind je meer informatie over het concert : http://www.runrig.co.uk/scone/news.html

maandag 17 augustus 2009

Ons medisch wondertje ...






Ach ja, nog een paar fotootjes dan. Vorige week terug geweest naar de dierenarts en ze werd zomaar bestempeld als 'medisch wonder'. Hij had niet verwacht dat het oogje nog zo goed zou genezen, ze kan er waarschijnlijk zelfs nog iets door zien ! Geen scherpe dingen (het lensje is er immers uit), maar wellicht wel contouren. Goed nieuws toch !? Uiteraard zijn 'pa en ma' reuze trots ! Inmiddels wil ze niets liever dan buiten spelen, niet alleen, dat is eng, maar met ons erbij is het reuze spannend allemaal !

zaterdag 8 augustus 2009

Op veler verzoek ...

Oke, jullie hebben gelijk. Het laatste berichtje is afgesloten met het feit dat Meisie hartstikke ziek was, dus dat is natuurlijk ook geen afsluiter. Dus nog een keertje dan !
Gelukkig was ze dinsdag al aardig opgeknapt, nog wel veel geslapen, maar ze speelde en rende gelukkig weer. Vanaf woensdag is ze weer helemaal 'de oude', ze is niet meer bij te houden, af en toe lijkt de kolder wel in haar koppie te zitten.
Ook zijn de termen 'kattekwaad' en 'katzwijm' ons weer helemaal duidelijk !


Af en toe lachen we ons suf om haar capriolen, het leven van een jong poesje is echt EEN groot feest ! Als we buiten zitten, komt ze voorzichtig even kijken, al passen we nog wel op, ze is immers nog niet ingeent.

Woensdag moeten we nog een keer terug naar de dierenarts om naar het oogje te laten kijken, maar het ziet er goed uit en we verwachten niet dat er nog iets aan gedaan zal worden.
Dus dat was ze dan, wie nog meer van haar wil zien, moet maar gewoon een keertje komen kijken !


maandag 3 augustus 2009

Gewicht verdubbeld !

Dit wordt voorlopig wel het laatste berichtje hoor, het is immers geen katten-weblog. Maar ja, het is zo'n schatje ..

Gisteren was ze twee weken bij ons en woog ze 600 gram, een verdubbeling dus ! Verder speelt ze de hele dag (als ze de kans krijgt dan) en eet ze goed ... tot gisteravond. We hadden al zo'n vermoeden dat het niet helemaal 'snor' zat en vanmorgen kwam ze amper haar mandje uit. En dat is dus niet normaal, elke ochtend staat ze al trappelend voor de deur te wachten tot Erik naar beneden komt. Eerst spelen ! Vanmorgen niet dus. Toen ik vanmiddag om 12 uur thuis kwam uit m'n werk, kwam ze al strompelend haar mandje uit, ze dampte bijna, zo warm was ze, at niet, wilde niet spelen. Dus weer maar eens naar de dierenarts vanmiddag, ik ben daar ondertussen kind aan huis. Blijkt ze niesziekte te hebben ... ze had maar liefst 41 graden koorts ... het arme beestje. Gelukkig zijn we er wel op tijd bij, dus met een beetje geluk moet het goed komen. Nu ligt ze van alle injecties en antibiotica bij te komen in haar mandje, hopelijk gaat het snel beter, want dit heeft ze, want ons betreft niet verdiend !